DOĞAYA KAÇIŞ

12 Mayıs 1986 günü yaşanan Hood Dağı faciası, sadece 8.000’lik dağların değil, yüksekliği ne olursa olsun tüm dağların ölümcül olabileceğine iyi bir örnektir.

Volkanik bir dağ olan Hood Dağı, ABD Oregon eyaletinin en yüksek dağıdır ve yüksekliği 3429 metredir. En son 1907 yılında faaliyete geçmiştir. Dağa tırmanmak için 6 ana rota bulunmaktadır. Bu rotalardan bazıları 9+ zorluk derecesinde olsa da,  genel olarak tırmanması kolay bir dağdır. Bu nedenle de her yıl ortalama 10.000 kişi bu dağa tırmanmaktadır. Ancak burada kolaydan kasıt, yürüyerek tırmanılabilen bir dağ anlamında değildir. Buzul geçişini de içeren nisbeten kolay teknik bir tırmanıştır. Hood Dağı teknik açıdan kolay sayılmakla birlikte, çok hızlı değişen hava şartları nedeniyle oldukça tehlikeli bir dağ kabul edilir.

12 Mayıs 1986 sabahı,  Oregon Psikoposluk okulundan 15 öğrenci, yanlarında iki öğretmen, 2 rehber ve bir de öğrenci velisi olmak üzere 20 kişilik bir gurupla dağın güney yüzündeki Timberline Otel’den tırmanmaya başlarlar. Tırmanışın 3. saatinde 5 öğrenci ve bir öğrenci velisi yüksek irtifa hastalığı nedeni ile geri dönerler. 3 saat sonra ise rehberlerden biri de, kar körlüğü başlaması nedeniyle geri döner. Geri kalanlar tırmanışa devam ederler, ancak bir müddet sonra havanın kötüleşmesi nedeniyle geri dönüş kararı verirler. Ancak inişte  çok şiddetli bir kar fırtınasına yakalanırlar ve görüş sıfıra kadar düşer.

Bunun üzerine bir kar mağarası yaparak fırtınanın geçmesini beklemeye karar verirler. Ancak bir sorun vardır, 13 kişidirler ve tek bir kürekleri ve tek bir uyku tulumları vardır. 2 saat boyunca tek kürek ve elleri ile bir kar mağarası yapmaya çalıştılar. Ancak küçük bir mağara yapabildiler. Bu nedenle de tüm geceyi, dönüşümlü olarak mağaraya girerek geçirmek zorunda kaldılar.

Ertesi sabah,  rehber ve profesyonel bir dağcı olan Ralph Summers ile 17 yaşındaki öğrenci Molly Schula, yardım getirmek üzere mağaradan ayrılırlar. 16 saatlik zorlu bir iniş sonucu Ralph ve Molly aşağıya inip kurtarma ekiplerini harekete geçirirler.

14 Mayıs sabahı, henüz bir yardım gelmemesi üzerine mağaradan ayrılıp, kendileri inmeye çalışırlar. Yolun yarısında kurtarma ekipleri tarafından bulunurlar. Ancak yapılan tüm müdahalelere rağmen bu 3 genç kurtarılamayarak gün içinde ölür.

15 Mayıs günü kurtarma ekibi mağaraya ulaştı. İçerideki 8 kişiden 2 si hala hayattaydı. Her ikiside 16 yaşında olan öğrencilerden Brinton Clark 2 hafta içerisinde tamamen iyileşti, Giles Thompson ise donma nedeniyle her iki bacağını kaybetti.

Basit bir okul etkinliği olarak başlayan faaliyet,  toplam 9 gencin ölümüyle bir trajediye dönüştü. Öğrenci velileri okul yönetimini ve rehberleri suçladılar. Özellikle hava şartlarının göz ardı edilmiş olması, gençlerin deneyimsizlikleri ve eksik ekipmanlar tüm dağcılık camiasında tartışma konusu oldu.