DOĞAYA KAÇIŞ

Takozlar, tırmanış esnasında çatlaklardan emniyet almaya yarayan, metal bir kafa ile ona bağlı ip ya da telden oluşan emniyet aletleridir.

Metal uçlar (Genelde alüminyum) kayadaki çatlaklara yerleştirilir ve buna bağlı tel ya da ipe karabin takılarak emniyet alınır. Takoz ufaldıkça ip yerine tel takılır. Çünkü takoz boyutu ile birlikte ip çapınında küçülmesi gereklidir. İnce iplerin de doğal olarak çekeri azdır. (Temel olarak 6 mm den küçük bağlantı deliği olan takozlara tel bağlanır)

Telli takozların telin sert olması nedeniyle takılması, ipli takozlara göre daha kolaydır, ancak, tırmanıcının hareketiyle de çıkabilir.

Takozlar, sikkelere nazaran çok daha hafiftirler ve çatlaklara daha kolay yerleştirilirler. çekiç kullanmayı gerektirmedikleri için doğaya çok daha az zarar verirler.

Takozlar ilk kez 1950 ve 1960’lı yıllarda İngiliz dağcılar tarafından kullanılmaya başlamıştır. Demiryolu kenarında buldukları metal parçaları toplayarak, çatlaklarda kullanmışlardır.

1972 yılında ABD’li bir dağcı olan Yvon Chouinard ilk modern takozu üretmiştir. Daha sonra da Tom Frost ile beraber 6 yüzlü Hexentric’i (Türkçede kullanılan biçimiyle Eksantrik) tasarladılar.

Eksantrik

Takozların pek çok farklı modelleri vardır. Uca doğru genişleyen, iç bükey, altı yüzlü  (Eksantirik) , üç noktalı (Trikem), Yaylı (Friends) vb. Kullanım yerleri de çatlakların yapısına göre değişir.

Friend    Tricam