DOĞAYA KAÇIŞ

Catherine Desteville, 24 Temmuz 1960’da Oran, Cezayir’de doğmuş, Fransız bir kaya tırmanıcı ve dağcıdır.

Tırmanmaya 5 yaşında Paris yakınlarında Fontainbiau’da başladı. Çok kısa zamanda, daha çocuk yaşında bölgenin en zor rotalarını tırmanır hale geldi. 14 yaşına geldiğinde bu bölge onu tatmin etmez oldu ve Fransa Dağcılık Kulübüne üye olarak, Alplere yöneldi. Orada çok deneyimli dağcılarla ip birliğine girerek, gelişimini sürdürdü. 17 yaşında, Küçük Dru Amerikan Direkt rotasını 7 saatte tırmandı ve Chamonix bölgesindeki tüm klasik rotaların çıkışını yapmış oldu.

Catherine Desteville, Paris’te Fizyoterapi okudu ve 1981-1985 yılları arasında fizyoterapist olarak çalıştı. Bu arada da tırmanışı bıraktı. 1985 yılında bir arkadaşı, ‘‘En zinde olanın yaşama savaşı’‘ isimli bir televizyon dizisinde oynamasını önerince kabul etti. Dizi yayına girdikten hemen sonra bir film teklifi aldı. Yönetmen Robert  Nicod, Verdon vadisinde, Pichenibule rotasını tırmanıp, tırmanamayacağını soruyordu. Bu rota 5.12.c zorluk derecesinde idi ve o güne kadar hiç bir kadın tarafından tırmanılmamıştı.

Bir hafta kadar çalıştıktan sonra Catherine Desteville, bu rotayı tırmandı ve bu tırmanışı anlatan ”Dışarı Sarkmak Tehlikelidir” filmi onu bir anda şöhret yaptı. Bu şöhret, onun fizyoterapistliği bırakarak, profesyonel olarak tırmanmasına olanak  sağlayacak sponsorlukları sağladı.

Aynı yıl İtalya’da katıldığı Bardonaccia spor tırmanış yarışmasında birinci oldu. Ertesi yıl aynı yarışmayı tekrar kazandı. Bu esnada Mali‘de yapacağı tırmanışın çekimleri için yarışmalara ara verdi. 1987’de Grenoble‘de yapılan Dünya Salon Kaya Tırmanış yarışmasında, sponsorlar onu elemelere dahil etmeyip doğrudan finallere yükselttiler. Daha sonra da, gelen tepkiler üzerine elemelere katılmadığı için diskalfiye ettiler. Bu onun tırmanış yarışmalarına karşı bakış açısını değiştirdi.

1990 yılında Jeff Lowe, onu Pakistan’da ki Trango Kuleleri’ne yapacağı ekspedisyona davet etti. Lowe ve Desteville ip birliğine girerek, Yugoslav rotasının 2. tırmanışını yaptılar.

Dönüşte, Küçük Dru Bonatti rotasını 4 saat gibi bir sürede, serbest ve solo olarak tırmandı. Bonatti bu rotayı 6 günde tırmanmıştı. Tırmanışı büyük bir sansasyon yarattı.

Catherine Desteville, bundan sonra kendi rotalarını açmaya yöneldi. 1991 yılında, Küçük Dru Bonatti ve  Gross-Gronier rotalarını birbirine bağlamaya çalıştı. 800 metrelik bu rotayı 11 günde açmayı başardı. Bu şu açıdan da çok önemliydi. O güne kadar kadınlar, erkeklerin açtığı rotaları tırmanırken, ilk kez bir kadın bu çapta zorlu ve büyük rota açıyordu ve artık erkekler bu rotayı tekrar edecekti.

1992 yılında Eiger Kuzey yüzüne yaptığı solo Kış tırmanışı, Catherine Desteville‘in döneminin en iyi kadın tırmanıcısı olduğu yönündeki kanaati pekiştirdi. Bu Eiger kuzey yüzünün aynı zamanda ilk kadın çıkışıydı.

1993 yılında Büyük Juraslar, Walker Spur rotasını, 1994 yılında, Matterhorn Bonatti rotasını ve Shishapangma güneybatı yüzünü, 1996’da Antartika’da Peak 411‘i, 1999’da Cima Grande Kuzey Yüzü Direkt rotasını tırmandı.

Catherine Desteville‘nin pek çok filmi ve kitabı mevcuttur. Halen Paris’te yaşamaktadır.